A MIÑA HISTORIA PERSOAL COAS TIC
En Educación Primaria a miña relación coas TIC foi practicamente nula. Ás veces utilizaba o ordenador na casa para buscar información, pero na aula o único que facíamos era, como moito, ir á sala de audiovisuais onde tiñamos un proxector para ver vídeos, películas ou documentais.
Na ESO, pola contra, a relación aumentou notablemente. Realizábamos en todos os trimestres actividades grupais e usábamos un ordenador por grupo, de forma que aprendín a usar diferentes programas e moitos deles foron moi útiles na miña vida académica posterior. Usábamos ás veces pizarras dixitais, pero iso non era algo habitual e na maioría dos casos só a utilizaba o mestre.
No bacharelato vivín un retroceso neste ámbito. Ao tratarse de dous cursos moi intensivos os mestres tenden a reducir os métodos de ensinanza ás clases maxistrais. Só utilicei o ordenador na casa, básicamente para descargar apuntes, buscar información e preparar presentación, e algúns profesores utilizaban proxectores para ensinarnos vídeos útiles para ás materias.
En resumo, só na ESO utilicei realmente as TIC de forma habitual, e considero que os Mestres que o facían non estaban capacitados e os proxectos non tiñan grandes resultados.